Stoked op Texel

Surfen op Texel

Mijn surfboardje ligt al drie dagen ongebruikt in de auto. Ik zit een paar dagen op Texel, in een yurt. Een yurt is een grote ronde tent waar nomaden in Mongolië in leven. Maar op Texel hebben ze ze ook. In een stukje natuurgebied dichtbij Den Hoorn staan een stuk of tien yurts, een enkele staat in een eigen duinpannetje. In het midden van de yurt staat een houtkachel waarmee je kookt en zelf de temperatuur regelt. Dit weekend zit ik dus lekker in een sauna.

Maar goed, mijn surfboardje ligt dus al een paar dagen niets te doen. Het waaide te hard de afgelopen dagen, maar vandaag is het dan zover! Op Windguru.cz heb ik de golfhoogte en bft (windsnelheid) gecheckt, op Surfweer.nl heb ik de getijden van Texel doorgenomen, en vanmorgen wordt het perfect.

Na de hele nacht over surfen, golven en wetsuits te hebben gedroomd, word ik al vroeg helemaal stoked wakker. Ik heb de zee nog niet eens aangeraakt en ik ben nu al door het dolle. In het zonnetje nuttigen we ons Paasontbijtje – helaas waren we iets te enthousiast met de houtkachel en is mijn paashaas van lichtbruin naar roetzwart verkleurd – en trek ik alvast mijn wetsuit aan.

Mijn vriendje pakt de camera en zijn boek, en we gaan op weg. Op Internet las ik al dat er redelijk gesurft wordt bij Paal 17. Eigenlijk schijn je overal te kunnen surfen tussen Paal 5 en Paal 30. Onder Paal 5 en boven Paal 30 wordt het gevaarlijk vanwege de sterke stroming langs het eiland.

Binnen tien minuten komen we aan bij Paal 17, ik zie al een busje surfers ontladen worden. Snel pak ik mijn board uit de auto, doe mijn schoentjes aan en ren ik naar het strand. Eventjes aan de ‘locals’ vragen waar hier de pier ligt – bij de gele paaltjes dus – en hop, erin!

Eindelijk, wat een heerlijk gevoel. Dat koude zeewater in mijn nek en de geur van mijn wax onder me. Het is een beetje rommelig, maar er komen af en toe lekkere golfjes binnen. De zon schijnt en het waait 2 bft. Perfect. Ik moet een beetje uitzoeken waar ik het beste kan liggen, maar na een halfuurtje pak ik eindelijk een mooie! Hup, peddelen, pop-up, bottom turn en naar rechts. Ik spring van mijn boardje af en voel een adrenalinekick. De endorfine schiet mijn lichaam binnen, ik heb mijn shotje weer gehad. Ondanks het ijskoude water krijg ik het ineens lekker warm, en paddle ik met ongekende kracht weer terug. Stoked. Het beste gevoel dat er is!